Azoren; Faial, Pico en Sao Jorge.

Het is al weer een heel tijd terug dat we onze blog hebben bijgewerkt. We zijn 10 dagen in Horta geweest en dat is best lang voor ons, maar elke dag komen er weer mensen aan die we lang niet gezien hebben of die we leren kennen. Alle verhalen die gedeeld moeten worden en het is gewoon erg gezellig. We wilden graag wat klusjes aan de boot doen, maar alle spullen die we nodig hebben om de klussen uit te voeren zijn niet verkrijgbaar, dus we hebben alle tijd. Tijd om de schildering van 5 jaar terug bij te werken, tijd om in de bar te hangen voor de WK, naar het walvismuseum, Peter Sport cafe bezoeken en vooral veel bijpraten.Equinox graffitiWalvis museum

Peter sport cafe met Trijnie, Hennie, Ben en Elly
We wilden ook graag naar Pico, aangezien we daar de vorige keer niet geweest zijn. Het is alleen lastig om daar een goede plek te vinden voor de boot, dus we zijn met de ferry gegaan. Autootje gehuurd bij aankomst en we zijn gaan rijden langs de wijgaarden die ommuurd zijn met lavastenen, daarna de berg op tussen de koeien door en langs de meertjes en zo ver mogelijk de Pico (de hoogste berg van Portugal) op. Pico ziet er weer heel anders uit dan de andere Azoriaanse eilanden. Vooral als we langs de bergmeertjes rijden zitten we echt in de wolken en zien we grasland, kleine boompjes met witte stammetjes, meertjes en vooral veel koeien op de weg. Andere auto’s zijn er nauwelijks. Als we dan de Pico op rijden trekken de wolken wat weg en zien we zelfs even de top. Vanaf het bergstation is het weer helemaal bewolkt en we zijn te laat om nog de hele klim naar boven te maken en we rijden langs allerlei mooie kronkelwegen weer naar beneden. Dan komen we weer in het dorp, leveren de auto in en nemen de ferry terug naar Horta.
Pico dorpje

Boomstammetjes

Bergmeertje

Pico
Donderdag was het nog even een regenachtige dag, maar vrijdag klaarde het weer op en vonden we het tijd om te vertrekken. Nog even de laatste dingen geregeld en gaan we zeilen naar Velas op Sao Jorge. Een rustig tochtje van ongeveer 20 mijl met prachtig weer. Geen vis gevangen onderweg en helaas ook geen dolfijnen of walvissen gezien. Op Velas aangekomen kunnen we aanleggen recht voor het havenkantoor en liggen de White Spirit en de Maris er ook. We worden erg hartelijk welkom geheten door de havenmeester die ook meteen alle toeristische hoogtepunten van het eiland vertelt. Vandaag, zaterdag, willen Ben en Elly van de White Spirit vertrekken naar Engeland, dus we hebben gisterenavond nog even gezellig geborreld en gegeten.
Vandaag willen wij meer van het eiland zien.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.