Zondagochtend na een heerlijke nacht in een stil liggende boot met de hele nacht en ochtend muziek vanuit het dorp gaan we naar de marina om in te klaren. Nadat we aangemeerd hebben en Edith een touwtje aan de kant aantrekt wordt ze gevraagd weer aan boord te gaan, totdat de dokter is geweest. Kort daarna komt hij langs met wat vragen over onze gezondheid en die van onze meereizende ratten en muizen. Als alle formulieren zijn ingevuld bieden we hem nog wat te drinken aan en babbelen wat over onze beroepen als ingenieur. Dat wilde hij ook graag studeren maar er was voor zijn district maar 1 studie plaats beschikbaar tegenover 50 voor medicijnen. Omdat hij de inklaringen in de haven verzorgde had hij wel een motorfiets. Na de keuring mochten we de kade op, maar niet verder. Wat later kwam iemand onze paspoorten ophalen voor het visum. Een klein uurtje later kwam hij terug met een collega van de douane en kwamen aan boord. Weer wat formulieren van de boot gegevens tot aan het aantal fietsen, gps-sen, magnetron en andere electronica zoals camera’s en computers. Na wat handtekeningen onder formulieren was het eigenlijk al klaar. Het werd misschien wel makkelijker toen we hun een stempel in ons paspoort lieten zetten…Ook hun wat te drinken aangeboden en dan zijn we legaal in Cuba. Tijdens een korte wandeling in het dorpje werden we aangesproken door een man die ons uitnodigde in zijn huis voor een koffie. Een beetje twijfelend gingen we met hem mee. De huisjes zijn niet groot maar alle mensen wonen wel in een vrijstaand huisje met een tuin waarin ze veel groenten, vruchten en bonen verbouwen. Na al die gastvrijheid moesten we natuurlijk wat terug doen en vishaakjes waren zeer welkom. De volgende dag hebben we wat haakjes gebracht maar toen wachtte er een gedekte tafel op ons en kwamen schalen met rijst, zwartebonensaus, mango, garnaal, varkensvlees, banaan en salade op tafel. Het smaakte heerlijk en nu moeten we weer wat verzinnen om te geven. Na deze verrassende lunch zijn we naar Guadalavaca gefietst. Het was wel wat verder dan we hadden verwacht. Ongeveer 16 kilometer met veel heuvels en in de brandende zon. Op de mooi asfaltweg reden met name old timers, paard en wagen, fietsers en enkele vrachtwagens en touristenbussen. In Guadalavaca zijn mooi strandjes en grote hotels. Bij de hotels kun je makkelijk geld wisselen en je fiets verkopen. Een fles water kopen was minder gemakkelijk dan we hadden gedacht dus moesten we het maar doen met het bidon water van de fiets… Onze fietsspieren waren wel aan een opfristraining toe na al dat zeilen, maar dit wat eigenlijk net wat te ver. Vandaag even bijkomen dus. —– At 08.04.2014 14:45 (utc) our position was 21:04.36N 075:57.52W

2 Comments

  1. Inge van Engeland

    wat een mooi leven toch! Maar skieen in maart is ook een aanrader.
    Groet, Inge

  2. Cuba ! ik wou dat ik er bij was …!
    van jullie geen ge-ergerde verhalen over de “Red tape” maar weer pure gezelligheid !
    We volgen jullie nog steeds met erg veel plezier

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.