Afgelopen woensdag 9 April hadden we genoeg van Puerto Vita en zijn we een tripje gaan maken door het zuidelijke gedeelte van Cuba. Om 11 uur haalde onze taxi, een gepimpte groene lada met veel chroom, ons op bij de marina. Na een rustig tochtje werden we in Holguin afgezet bij de bus terminal waar we op een meer lokaal vervoer overstapten, een soort jeep met banken achterin. Voor 5 CUC per persoon zouden we naar Moa gebracht worden. Onze medepassagiers in de laadbak waren twee vrouwen die samen met Edith op de linkerbank zaten en drie mannen die bij Renzo op de rechterbank zaten. Het was gezellig in de bus en de petfles met rum ging rond. Edith’s buurvrouw was aan het studeren voor arts en had de medepassagiers redelijk in bedwang voor wat betreft roken in auto (zeker omdat haar andere buurvrouw een kindje op schoot had). De rum fles daarentegen was snel leeg en we hebben meerdere malen gestopt om een nieuwe fles te pakken te krijgen. Uiteindelijk was die gevonden en konden we weer verder reizen. Jammer genoeg was de bijna arts uitgestapt en werden de mannen behalve ik natuurlijk steeds meer dronken. Het bleek dat een van de mannen net uit de gevangenis was gelaten en hij had iets te vroeg gepiekt… (waar kennen we dat van?) Nadat hij zijn maag had geleegd en zijn buren zich schoongemaakt hadden van de spetters werd hij rustiger en stuiterden we over de weg met gaten richting Moa. Aldaar werden we door de bestuurder snel naar een andere wagen gewezen en konden we in een hele oude Wilys jeep stappen voor de volgende etappe naar Baracoa. Het was nog wat verder dan we dachten maar aangezien we niet onderhandeld hadden over de prijs nam hij ook geen andere passagiers meer mee. Dit tot grote frustratie van de mensen aan de kant van de nog slechtere weg. De weg is af en toe een zandpad en soms asfalt met gaten, maar de omgeving van regenwoud, rotsen, ankerbaaitjes en kleine dorpjes maakt veel goed. Tegen de avond zijn we in Baracoa aangekomen en door de chauffeur bij een Casa Particular afgezet, een soort hotelkamer bij de mensen thuis, waar je ook ontbijt en een warme maaltijd kan krijgen. Baracoa was een leuke, erg oude stad. Het socialisme is niet echt gericht op het bewaren van een cultureel erfgoed. Dit heeft als voordeel natuurlijk dat al die mooie oude huizen niet kapot gerenoveerd zijn in een jaren 70 stijl, maar er moet nu wel wat gebeuren om al die mooie oude panden in Cuba te behouden… Na een heerlijke maaltijd in onze casa zijn we moe van onze reis en de gezellige avond met onze zwitserse tijdelijke casa genoot voor het eerst op onze reis in een bed gedoken dat op vaste grond staat. Best apart. Die nacht is het begonnen met regenen. De volgende ochtend waren de straten in rivieren veranderd en braken de golven over de kade van de boulevard. Aangezien het niet beter zou worden de komende dagen hebben we de middagbus richting Santiago de Cuba geboekt. Na onze ochtend wandeling met paraplu door het stadje worden we rond 1 uur opgepikt door de fietstaxi. De busrit was vooral koud met een binnen temperatuur van 21 graden. Tegen de avond komen we in Santiago aan en worden opgewacht door iemand van een Casa Particular die familie is van onze Casa Particular in Baracoa. De Casa blijkt mooi in het centrum te liggen en we zitten op 2 minuten lopen van Casa de Trova, een broemde muziekplaats in Santiago. De eerste avond willen we een beetje rondlopen en wat eten en drinken. Dat is niet makkelijk als toerist, overal word je aangesproken en willen mensen hun karige inkomsten aanvullen met wat toeristengeld. Naief als we zijn komen we in een leuk gesprek met een chess player, wat we eerst verstaan als jazz. Hij laat ons het schaaklokaal zien op de hoek van het plein in een prachtig monumentaal pand. Hierna raken wij hem echter niet meer kwijt en gaat hij zelfs met ons mee het restaurant in. Het kost ons wat overredingskracht maar als we ons eten krijgen gaat hij toch weg. Weer een les geleerd. De volgende dag krijgen we een super ontbijt, eerst een bord vol papaya en ananas, daarna een omelet met kaas, heerlijk verse witte broodjes twee soorten sap, koffie, thee en warme melk. Hierna gaan we de stad verkennen. Het kost wat moeite om een bicitaxi man ervan te overtuigen dat we gewoon willen wandelen maar uiteindelijk lukt het ons om de stad te voet te bezichtigen. Het staat vol met prachtige oude panden waarvan de meeste verwaarloosd zijn of nog alleen uit een voorgevel bestaan. We hebben een oude kerk bezocht die er nog wel groots uitziet, maar wel bijna instort. Het orgel bestaat uit een mikado stapel buizen en de meeste kunst is verdwenen. Wel hangen er kartonnetjes met prints van schilderijen. Na wat omzwervingen nemen we een kleine lunch bij een tentje direct aan de drukke winkelstraat. Het begint net te gieten en gelukkig zitten we bijna droog met een lekker biertje in de hand. De regen houdt nog een biertje vol en daarna kunnen we weer verder wandelen. Het rummuseum was niet heel bijzonder, maar we kregen wel een borrel! De meeste andere musea waren gesloten. De cathedraal (Santa Basilica Metropolitana Iglesia Catedral primada de Cuba Nuestra Senora de la Asuncion) was ook dicht wegens verbouwing, maar onder de steigers door konden we een ingang vinden waar alle artefacten en schilderijen waren opgeslagen. Voor 1 CUC per persoon konden we binnen komen. Speciaal voor ons werden de lichten aangedaan en kregen we een rondleiding van een oude man die ons alle bijzonderheden vertelde. Foto’s maken kostte nog een Cuc, maar het was wel een bijzondere rondleiding. Hierna ff rusten in onze Casa, heerlijk garnalen eten en dan door naar de Casa de Trova waar een liveband speeld en er lustig gedanst wordt. Met al dit Salza geweld worden we een beetje onzeker en blijven we zelf maar zitten, genieten van wat er allemaal gebeurd. De volgende dag hebben we weer een bijzonder uitgebreid ontbijt, met een nog lekkerdere omelet. (de kleurpotloden en schriftjes die we aan de kok hebben gegeven waren succesvol. Bedankt Pim) De bus was de vorige avond al geregeld door de Casa. Als eerste die ochtend maar naar de kapper, afgelopen dagen werd ik elke kapperszaak ingewenkt dus de tijd was rijp. Hierna hebben we een ander stuk van de stad verkend, genoten van de stad en na onze lunch op bij wat lokale standjes bestaande uit een broodje vers afgesneden beenham en een pizza met geitenkaas gaan we richting de Casa om met de taxi naar het busstation te gaan. Op weg naar het busstation denkt de taxichauffeur dat we wel voor 60 cuc met een taxi naar Puerto de Vita kunnen komen. Achteraf blijkt dat hij geen flauw idee heeft waar dat is, en de taxi die hij zo ver heeft kunnen krijgen ons te brengen baalt op het laatst ook wel over de afstand. Maar zo zijn we weer op tijd bij de boot om na drie nachten muggenvrij weer te genieten van de kleine zwarte bijtertjes die door ons muskieten gaas kunnen komen. Morgen gaan we als het lukt richting de Bahama’s. —– At 12.4.2014 16:19 (utc) our position was 21:04.30N 075:57.31W

One Comment

  1. Cuba klinkt geweldig! Leuk om te lezen.

    X Mireille en Marald

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.