Maandagochtend als de zon net op komt willen we vertrekken. Nog even de rekening betalen, uitklaren en zo snel mogelijk de haven uit om van de bijtbeestjes weg te zijn. Vooral bij zonsopkomst zijn ze heel erg fanatiek. Nog even denken we gevangen te zijn omdat het zwaard door de modder schuurt, maar we komen gelukkig vrij. Buiten de baai gaan de zeilen er op en we varen in 1 streep naar de Bahama’s. Net voor de diepte plotseling oploopt van 1600 meter naar 20 meter (je ziet een duidelijke lijn lopen met donkerblauw en lichtblauw water), ratelt de vismolen en spartelt er iets achter de boot. Snelheid minderen en binnenhalen, maar het blijkt een enorme barracuda te zijn die je hier niet kan eten. Jammer voor ons en niet voor hem gaat hij levend terug het water in. Vlak hierna hebben we weer beet en de molen blijft maar lopen, iets groots. Tijdens het binnenhalen kan hij zich toch los werken en stoppen we met vissen. Op de ondiepte is het spannend genoeg; zijn er nog rotsen waar wij niets van weten en kunnen we op tijd uitwijken als je met 9 knopen er opaf gaat. Het gaat allemaal goed tussen de koraalkoppen door en om vijf uur liggen we voor anker bij een mooi wit strandje. Zo fijn om weer te kunnen ankeren en geen bijtbeestjes meer in de buurt te hebben, afgezien dan van de bijtbeestjes die mee geemigreerd zijn… Ons is verteld dat er bijna geen boten op de Ragged Islands liggen, het is een erg afgelegen plek en nu liggen er in deze baai ook nog 2 boten waarvan er 1 ook in Cuba naast ons lag. In Cuba was het onmogelijk om ‘s avonds nog even gezellig te borrelen, maar hier worden we uitgenodigd en krijgen allerlei goed tips om de mooie plekken van de Ragged Islands te zien. Toch niet meer zo afgelegen als voorheen; ze hebben internet, telefoonbereik, een normale winkel, benzine en van alles. Vandaag even kijken. —– At 15.4.2014 13:06 (utc) our position was 22:09.83N 075:43.18W