Month: August 2024

Nu alles weer schoon is en de boot vol met lekker eten en drinken, kunnen we verder langs de eilanden. Het is een kort tochtje naar Ile de Houat, ongeveer 10 mijl. Met de wind mee en alleen de screacher uitgerold, zijn we er in 1,5 uur. Het is een grote baai met zandstrand en er liggen honderden boten voor anker en tussen de boten door zijn ze aan het surfen.

In de avond neemt de wind nog wat toe, er staat ondertussen een windkracht 5 a 6 in de baai, dus blijven we aan boord. Alles ok maar wel onrustig.

In de nacht neemt de wind af en ‘s morgens is het windstil en de zee ook helemaal vlak. Tijd om het eiland te verkennen. Als we in het dorpje komen is het lunchtijd, komt dat even fijn uit!

Het is genieten op Houat.

Na een dag vies weer in Beg Meil gaan we weer verder. Plan is Ile de Houat, maar op open water blijkt er veel minder wind te staan dan verwacht. Dus het wordt Ile de Groix. Onderweg zien we dolfijnen.

En we vangen een geep die blijkbaar nieuwsgierig was naar wat wij achter de boot hadden hangen, de haak zat midden in het beestje.

De geep was ‘s avonds heerlijk op de bbq.

Ile de Groix hebben we alleen van een afstandje gezien, we zijn niet aan land geweest. De volgende ochtend gaan we door naar Quiberon. Weer een mooie relaxte zeiltocht met de roze spi en dolfijnen die rond de boot zwemmen.

In Quiberon ankeren we naast de haven, zo kunnen we makkelijk naar de kant voor boodschappen en de was. Er liggen hier nog meer tri’s voor anker.

Met een fijne noordwester is het tijd om Morgat weer te verlaten. Als we buiten de baai van Douarnenez zijn, merken we pas echt hoe hoog de golven zijn, indrukwekkend, maar foto’s ervan maken lukt niet. Na de Raz du Seine, waar de stroming je zo naar buiten spoelt, hebben we de wind mee en gaan we snel naar de nieuwe ankerplek bij Concarneau in de buurt.

De Jojo van John en Jolanda ligt er al. De volgende ochtend gaan we de Jojo bekijken. John heeft zijn catamaran zelf ontworpen en gebouwd en nu zijn ze er ook al een paar maanden mee onderweg. De Jojo ziet er goed uit en wat een ruimte vergeleken met de Equinox!

Toen we in 2008 langer in Camaret sur Mer moesten wachten, zijn we ook naar Morgat gefietst. Een ruime baai met mooi wit zand en goed beschut tegen de noordwesten wind. Met een mooie oostenwind vertrekken we uit L’Aber wrac’h. Het is fijn als wind en stroming mee zitten, het vaart comfortabel en snel. En er springen ook weer wat dolfijntjes rond de boot.

Het schiereiland bij Morgat is heel mooi met de witte zandstrand baaitjes, hoge rotsen, dennenbomen en paarse bloeiende heide.

Overdag is de baai vol met bootjes en surfplanken van de zeilschool. Dus besluiten wij dat we onze surfspullen ook maar eens gaan uitproberen. Er staat weinig wind, ideaal om te oefenen.

Het lukt meteen, je verleert het niet echt, net als fietsen, maar het gaat nog niet zo soepel.

Voor Renzo’s verjaardag gaan we ‘s avonds naar een goed restaurant voor Fruit de Mer

Vanuit Roscoff zijn we naar L’Aber wrac’h gevaren. En deze keer springen de dolfijnen naar ons toe en gaan een stukje mee!

L’Aber wrac’h heeft een heel mooie invaart tussen de rotsen door. We pikken er een mooringboei op recht voor de haveningang.

Suzy voelt zich helemaal blij hier, en springt weer de hele boot over.

Wij maken een lange wandeling en op de terugweg lopen langs een oesterwinkel. In deze baai zijn alle oevers in beslag genomen door oesterbanken. Verser kan het dus niet.

Na 1 nachtje Ile de Brehat zeilen we verder naar Roscoff. De wind is weer erg variabel en licht, soms zeilen we aan de wind, dan weer ruim, of overstag en even later moeten we de motor starten om voortgang te houden om 5 minuten later weer te kunnen zeilen. Je blijft lekker bezig. Als we net weer op open zee zitten zien we plonsjes in de verte. Jagende dolfijnen, de eerste van deze reis! Ze hebben geen tijd om met ons mee te zwemmen, maar mooi dat we ze gezien hebben.

Als we in Roscoff aangekomen zijn, blijkt de reparatie van het grootzeil toch niet te houden en gaan we hier opnieuw naar een zeilmaker. Gelukkig zit ie dichtbij en heeft tijd om er wat aan te doen. We blijven wat langer in Roscoff.

We fietsen naar St Pol de Leon, daar zit een betere supermarkt en kunnen we ook wat sightseeing doen.

Renzo moet ook nog de dynamo vervangen, die was ook niet helemaal goed.

Vandaag is het zeil gerepareerd en hebben we het er weer op gezet, hopelijk blijft het nu goed tot de nieuwe er is.

We wandelen nog even Roscoff in, ondanks dat het hier altijd regent…. het is toch even droog.

Vanuit Guernsey gaan we weer naar de Franse kust. Als we gaan nog geen idee hoe ver we kunnen komen met de variabele lichte wind. Eerst met stroming en wind nog wat westwaarts, maar als we dan naar de Engelse zuidkust zeilen, gaan we overstag. Als de wind helemaal weg valt gaan we op zoek naar de dichtstbijzijnde ankerplek, en dat is bij Ile de Brehat. Het is nog wel een paar uur motoren.

Tegen de avond komen we aan, net bij de kentering van het tij. De ankerplek is onaards mooi, en het ziet er rustig uit. Nog 1 andere boot en alle ruimte. Na een verkenningsrondje gooien we het anker.

Suzy vindt het fantastisch omdat er geen andere mensen in de buurt zijn en springt over de hele boot. Dan glijdt ze uit en zijn we heel blij met het tuigje en touwtje. Renzo trekt haar meteen uit het water, alleen 2 natte voetjes. Met deze stroming was ze anders nooit meer bij de boot gekomen.

Midden in de nacht, als de stroom gedraaid is worden we wakker van een anker dat zich opnieuw moet ingraven en een ankeralarm dat af gaat. Toch niet zo relaxed met die stroming. Maar wat is het hier mooi.

Van Alderney naar Guernsey moet je ook goed timen. Er staat heel veel stroming om Alderney heen en die moet je mee hebben en bij voorkeur de wind ook anders wordt het een wasmachine. Wij hebben een klein beetje wind tegen (windkracht 2) en de stroom nog niet op volle sterkte (half) en de zee is echt al woest. Geen probleem, maar ik ben blij dat we niet later zijn met meer stroom mee. De rest van de tocht kunnen we heerlijk zeilen aan de wind met stroom mee en we zijn er zo.

Op Guernsey hebben we wasdag, niets saaier dan dat. Om het leuker te maken, gaan we tussendoor de stad in en ontdekken een gin distilleerderij waar net een proeverij is. Fantastische gin en rum geproefd, zo wordt wasdag aangenaam.

St Peter Port op Guernsey is echt een levendig stadje met heel veel winkeltjes, restaurants en bars. En ook heel veel meeuwen. Als je een broodje op straat eet, kan het dat er een meeuw op je hoofd landt om dat af te pakken. Broodje vasthouden en boos kijken helpt dan. Geen foto’s, daarvoor ging het te snel.

Van Querqueville naar Alderney is niet ver, maar je moet we de stroming en wind mee hebben, anders wordt het erg oncomfortabel en dus moeten we vroeg in de morgen weg.  Alderney is prachtig en typisch Engels met een gezellige pub aan het strand. Het is heerlijk warm weer en we gaan vrijwillig het water in en prutsen wat op de surfplank met suppen.