Month: November 2024

De Equinox gaat overwinteren in Punta Umbria, wij gaan terug naar Apeldoorn. Maar voordat we de boot achterlaten, hebben we wat klusjes te doen. Schoonmaken, de voorzeilen eraf halen, nieuwe fok passen, lijnen spoelen, buitenboordmotor winterklaar maken, watermaker conserveren en zo nog meer op het lijstje.

De nieuwe fok ziet er goed uit, maar we kunnen de rits waarmee de fok aan de stag zit niet helemaal dicht krijgen. De oplossing is bedacht, maar die kunnen we pas volgend seizoen uitvoeren.

We hebben een paar weken voor de klussenlijst, dus er blijft ook nog tijd over voor leukere dingen, zoals een mooie fietstocht naar Huelva. Het eerste stuk fietsen we over een zandpad, mooi maar niet het handigste voor een fietstocht naar Huelva.

Daarna is er een fietspad aangelegd door pijnboombossen en een moerassig gebied met zoutpannen en flamingo’s.

Huelva is een mooi oud stadje, met wat gezellige pleintjes en smalle straatjes. We dwalen wat rond en hebben een lekkere lunch op een pleintje in de zon.

Op de terugweg fietsen we langs de oude pier waar vroeger de materialen van de mijnbouw werden verscheept.

Elke avond gaat Suzy op pad om de omgeving te verkennen. Alle boten in de omgeving moet geïnspecteerd worden en achter op de drijver kan ze heel goed alle vissen zien, er zijn er heel veel. Ze is gek op vis en Renzo vangt de laatste niets meer voor haar, dus probeert ze het zelf. Na wat pogingen, moet ze toch wat verder richting water om ze te vangen en daar gaat ze. We horen meteen de hardere plons en checken of we haar kunnen vinden. Ze is rondjes om de boot aan het zwemmen om eruit te kunnen klimmen, maar helaas, het lukt niet. Dan springt Renzo er met al zijn kleren aan in als reddende engel, hij zwemt ook rondjes rond de boot achter Suzy aan. Uiteindelijk krijgt hij haar te pakken en kan haar op de steiger zetten. Flink geschrokken rent ze zeiknat naar binnen.

Nu is de binnenkant van de boot ook zout en nat. Renzo staat op de kant te bibberen van de kou. Snel douchen! De havenmeester vroeg zich al af of Renzo er in gevallen was. Het is hier verboden om te zwemmen vanwege de stroming. Gelukkig was er weinig stroming op dat moment, anders waren we haar kwijt geweest. Zo stroomde het vandaag.

Vandaag weer vroeg op, het is meer dan 50 mijl naar Punta Umbria, weinig wind en we willen er rond 5 uur zijn omdat het dan hoog water is en er geen stroming staat. Iets na 8 uur zijn we weg en hebben nog een beetje wind waarmee we de baai van Cadiz uit kunnen zeilen. We zeilen tot de wind er helemaal uit gaat en dat is op ongeveer dezelfde plek als dat we op de heenweg zo veel wind kregen. Daarna op de motor verder. We proberen vis te vangen waar echt heel veel vissers ook aan het vissen zijn.

Ik denk dat die vissers alles al gevangen hadden, wij helaas niks. Dichter bij Punta Umbria is er wat meer wind en we hebben een eindsprint zodat we precies om 5 uur aanleggen in de haven. Normaal gesproken hebben we niet zo’n goede planning.

Maandagochtend vroeg op om met het eerste daglicht de baai bij La Linea uit te varen. We hebben vandaag zon en een briesje uit het oosten. Perfect om de straat van Gibraltar van oost naar west te zeilen.

We zetten meteen het nieuwe grootzeil. Even het luie zweet eruit, het is weer echt een stuk verder hijsen.

Maar er is nog nauwelijks wind, dus tot aan Tarifa moet de motor erbij.

Daarna begint het te waaien en zeilen we heerlijk met de wind mee.

Het loopt zelfs zo lekker dat we besluiten om Barbate over te slaan en meteen door te gaan naar Cadiz. Daar komen we in het donker aan, maar omdat we de baai kennen vinden we het geen probleem.

Woensdag aan het eind van de dag blijkt dat de top van het grootzeil nog een kleine aanpassing nodig heeft. Donderdag gaan we daarvoor weer naar Gibraltar, daar is een grotere winkel voor allerlei dingetjes voor de boot. Zo kunnen we ten minste ook weer lekker wat sightseeing doen. Het weer werkt ook mee, we hebben af en toe zelfs een beetje zon.

Het dingetje voor de boot hebben we gevonden, daarna hebben we een geweldige lunch bij een Indiaas restaurant in Gibraltar.

En nog wat rondlopen door de stad, tax free shoppen. Ik krijg alleen nooit het idee dat het echt goedkoper is, maar ze hebben goede whiskey voor Renzo.

Vrijdag regent het weer en proberen we de fok erop te zetten. Dat lukt helaas niet, de bevestiging is te smal. Daar moeten we ook nog een oplossing voor vinden. Elke dag vliegen er groepen Flamingo’s voorbij. Meestal te ver voor echt goede foto’s, maar toch gaaf.

Zaterdag moeten we er weer even uit, vooral heel veel boodschappen doen bij een gigantische Carrefour supermarkt. We zwerven nog wat door La Linea en ontdekken een gezellig pleintje met terrasjes. Het is hier ook leuk.

Zondag gaan we nog wat meer van La Linea verkennen. Er blijken nog meer leuke pleintjes en straatjes te zijn. En wat nog belangrijker is, aan de andere kant van La Linea ligt de Middellandse Zee. Aangezien we dit jaar niet verder varen, moeten we deze minimaal toch gezien hebben.

Maandag gaan we weer terug door de straat van Gibraltar.

Maandagochtend bellen we vol goede moed rond naar de havens in Gibraltar. We hebben een plek voor de Equinox nodig om even aan te leggen, in te klaren, zeilen ophalen en dan kunnen we weg. De havens geven aan dat er ná november misschien wel een plek is. Meer dan een maand wachten, dat zien we niet zo zitten! Ze geven ook aan dat we niet met de dinghy de haven in mogen komen. En over de grens wandelen met de zeilen is ook geen optie. We worden er wat moedeloos van. De hele dag regent het ook hard, dat helpt ook niet mee. Morgen maar eens Gibraltar in wandelen, kijken of dat helpt.

Dinsdagochtend regent het gelukkig maar even en daarna is het droog. We gooien de dinghy in het water en varen naar de haven in La Linea, dat mag wel. Vervolgens lopen we de grens over. De grens is ook meteen de landingsbaan van het vliegveld.

In Gibraltar gaan we op zoek naar een plek waar we Equinox even neer kunnen leggen om de zeilen in te laden. Plek genoeg zien we!  We vragen nog wat rond en hoera! We kunnen de zeilen brengen en dan met de Equinox ze op komen halen. Snel naar het magazijn, dat ook in de buurt is, om ze op te halen voordat ze zich bedenken. Bij het magazijn zijn ze ook supervriendelijk en brengen ze de zeilen zelfs weg! We hoeven niet eens te sjouwen!

Vervolgens lopen we zo snel mogelijk terug naar La Linea om de Equinox op te halen en naar Gibraltar te varen, even aanleggen, zeilen inladen en weer terug naar La Linea. Alles klaar in een uurtje of 3, dit hadden we gisteren niet durven verwachten.

We beginnen meteen met het nieuwe zeil er op te zetten.

We zijn nog niet klaar als het donker wordt, volgende dag moeten we de latten nog op maat maken en erin zetten.

De woensdag gaan we verder met het zeil tussen de buien door. Die periodes worden zo kort dat Renzo zijn zeilpak aantrekt en gewoon in de stromende regen verder werkt. Daar zijn geen foto’s van, het regende te hard.

De zeiltocht van Barbate naar Gibraltar moet je goed plannen om prettig door de straat van Gibraltar te komen. Er staat veel stroming en de wind wordt hier ook altijd veel meer dan voorspeld is. Vandaag moeten we rond 8 uur weg uit Barbate om de hele weg stroom mee te hebben. En er staat een rustige westenwind, ook ideaal voor ons.

We kunnen fijn langs de kust zeilen tot Tarifa, het gaat niet hard met dubbelrif, maar snel genoeg voor het tij.

Bij Tarifa, waar het 300 dagen per jaar windkracht 8 waait, is er nauwelijks wind meer en zetten we de motor erbij. Soms kunnen we zeilen, soms is er geen wind.

De hele straat van Gibraltar zeilen we dicht langs de kust. Na de laatste bocht zien we de rots van Gibraltar liggen. We zijn er!

We ankeren bij La Linea, net op Spaans grondgebied tegen Gibraltar aan. De zeilen liggen klaar voor ons, morgen (maandag) eens gaan regelen hoe we die aan boord kunnen krijgen.

We blijven nog een dagje in Barbate. Er is een groot natuurpark dichtbij waar we al langs gevaren zijn. Vanaf zee zag het er mooi uit.

Het is druk op de wandelroute, blijkbaar is deze ook populair bij de plaatselijke bevolking. En terecht, het is een mooi zandpad een stukje langs het strand en dan omhoog door de pijnboombossen naar een toren.

We hebben ook uitleg gekregen bij deze toren en we zijn in en op de toren geweest. De trap zat in de 2 meter dikke muur verborgen.

Er zijn er meerdere van langs deze kust en ze werden gebruikt voor de verdediging van de kust en signalen aan de buren door te geven. De pijnboombossen zijn lang geleden aangeplant, eerst waren er alleen duinen en was het een grote zandvlakte. Door de pijnbomen hadden de vroegere bewoners meer bescherming tegen aanvallers van zee.

In de middag gaan we nog even Barbate in. Langs de boulevard zijn veel terrasjes en restaurants, maar verder is er niet zo veel te beleven.

En er is een hokje voor hoge nood…

Op vrijdag 25 oktober is de wind naar het noordwesten gedraaid. Prima om de tocht naar Barbate te zeilen, pal voor de wind. We blijven weer dicht bij de kust. Bij elke hoek in de kust neemt de wind weer wat toe, om vervolgens weer af te nemen, maar deze keer blijft het erg relaxed zeilen. Bij kaap Trafalgar wordt de zee wat onstuimiger.

Om ná die kaap mooi rustig te zijn. In Barbate gaan we de haven in. Eerst krijgen we een te kleine box toegewezen en liggen we bijna op de rotsen, daarna krijgen we toch een ruime plek recht onder de lampen. Ook ‘s nachts wordt het daar niet donker.

We vertrekken vroeg om de stroming mee te hebben de Ría Guadiana uit. Het is vandaag hetzelfde weer als gisteren, dus komen en willen we niet ver en zeilen we rustig oostwaarts. Eerst denken we voor anker te gaan in de Ría Odiel, maar op het laatste moment besluiten we toch in de haven aan te leggen. We zitten ondertussen bijna bij hoogwater, dus de stroming is minimaal. Dat is heel fijn bij het aanleggen. 

Punta Umbria is een slaperig stadje met een groot strand, waar blijkbaar alleen in de zomermaanden veel toeristen komen. Nu is het in ieder geval heel rustig.

In de avond staat de stroming naar buiten en komt op de achterkant van de boot. Het lijkt wel alsof we heel hard achteruit varen, het kolkt er ook hard omheen. Geen plek om te zwemmen, ook niet voor Suzy!

Hier blijven we een paar dagen liggen om goed weer richting Gibraltar af te wachten.