Month: May 2014

Woensdag middag, 1900 utc zijn we vertrokken uit Eleuthera op weg naar de Azoren. Het vertrek is altijd spannend, maar we hadden een heel rustig windje in de rug toen we de baai uitvoeren. Eerst 7 mijl de verkeerde kant op om door de riffen naar diep water te komen en dan kunnen we koers zetten richting de Azoren. Dat lukt niet helemaal omdat we de wind een beetje tegen hebben maar we komen een heel eind in de goede richting. Inslingeren hebben we een beetje overdreven, bijna gelijk na vertrek doet het pomptoilet moeilijk en kan er een uur gesleuteld worden in een onrustige zee. Daarna valt ons groente en fruit netje naar beneden, een beetje overladen met 5 ananassen komen alle uien, aardappels, bataten en ananassen door de kajuit te rollen. Edith staat net te koken en moet de pannen blijven vasthouden. Alles tegelijk dus. De nacht verloopt verder rustig en de zee wordt ook wat rustiger. Bij het krieken van de dag de vislijn uitgegooid met onze nieuwe lure. Als ik net een uurtje slaap hebben we beet, een prachtige tonijn. We hadden ook nog vis van Chris gekregen, maar we kunnen nog een bak vinden en een plekje in de koelkast. Het is echt een super malse sashimi tonijn waar we tijdens de lunch al van genieten! Voorlopig maar even niet visen Even later blijkt tijdens het broodbakken dat de gasfles leeg is. Sneller dan verwacht… Gelukkig is de zee rustig en kunnen we zonder problemen een fles uit de drijver pakken. Nu hebben we lekker gegeten, bami met tonijnsteak! De thee wordt gezet en de wacht gaat zo beginnen. Alles gaat goed en morgen komen we waarschijnlijk in heel licht weer terecht. Nog 2373 mijl naar de Azoren. —– At 30.5.2014 0:13 (utc) our position was 27:11.35N 074:12.88W

We hebben twee dagen boodschapen gedaan in Spanish Wells, 5 Eleuthera ananassen, diesel en bier ingekocht en twee wasjes gedraaid. Bijna klaar voor vertrek.

Dinsdagmiddag zijn we een klein stukje verplaatst zodat we voor het huis van Chris Morejohn lagen. Hij heeft veel multihulls en andere boten gebouwd en kwam ons enthousiast opzoeken. Van de Yana hadden we al van hem gehoord en hij bood ons heel vriendelijk zijn douche en wasmachine aan.
Dinsdag aan het eind van de middag kwam de Global Hopper ook weer terug, hij was vroeg vertrokken richting Abacos maar had zijn boot geparkeerd op een zandbank in Spanish Wells. Met hoogwater kon hij weer loskomen. Die route gaan wij niet nemen…
Dinsdag avond hebben we gezellig met Keath en Chris op zijn terras gezeten, wat geborreld en gegeten.

Woensdag hebben we de laatste inspectie van de boot gedaan, de mast in en alle harpjes gecontroleerd. Na een douche bij Chris en een bezoek aan zijn trimaran project zijn we klaar voor vertrek.
Vanaf nu hebben we geen internet meer, dus contact kan alleen maar via de SSB email.

Via de mail hadden we nog contact met de Feeks, die via de Exumas onderweg naar Grenada is. We hebben afgesproken op Hawksbill Cay. Met een heerlijk zonnetje en een aangename snelheid varen we naar het noorden waarbij we ineens de Unwind inhalen. Nog een Nederlandse boot in de Bahamas, het is hier echt druk! We hebben contact via de marifoon en kijken of we nog wat af kunnen spreken later. Als we bij Hawksbill Cay komen, zien we ook de Feeks aankomen vanuit het noorden en we gooien het anker ongeveer gelijktijdig. Na een gezellig ankerbiertje of -sapje, gaan we met Marcel snorkelen en het eiland verkennen.
Het is een mooie wandeling over scherpe rotsen en het uitzicht aan de andere kant over de oceaan is schitterend. Onderweg gooit Renzo een pootje van een rode krab in de struiken en een kleine grijze slang kruipt opgeschrikt het pad op, die hadden we anders nooit zien liggen… Terug bij de boten borrelen we aan boord van de Feeks en daarna zorgt Ben voor een goed avondmaal.
De volgende ochtend wisselen we nog de laatste info uit, nemen voor minimaal een jaar afscheid en wachten we tot het hoger water is zodat we de ankerplek kunnen verlaten. Keath van de Globalhopper, een cat geankerd voor ons, komt even langs. 12 jaar terug is hij begonnen aan het bouwen van dezelfde boot als wij hebben, maar het was een te grote stap van niet zeiler naar trimaran bouwer en het project is jammer genoeg in de container beland. Hij gaat ook naar Allens Cay, waar we met de Unwind hebben afgesproken voor een BBQ. Dus nodigt Renzo hem ook maar uit, gelukkig heeft hij nog wat Mahi Mahi in de vriezer liggen want we willen wel BBQ-en, maar hebben vlees noch vis…
In Allens Cay aangekomen zijn de GlobalHopper en de Unwind al voor anker en we gaan naast de Unwind liggen. We hebben een gezellige BBQ met Keath, Niels en Margaret. De volgende ochtend slapen we nog als de Unwind verder gaat naar het westen, die blijven nog een jaar in de Carieb voor dat ze door Panama gaan.

Na een dagje snorkelen en Iguana’s kijken gaan we de zaterdag verder richting Eleuthera. Keath was al eerder vertrokken om voor het rif te vissen. Hij heeft twee Mahi’s gevangen en als we hem later onderweg ontmoeten gaan we bij hem langszij en krijgen een flink stuk vis.
Even later zien we eerst een paar vinnen boven het water uit komen. Dolfijnen! Ze zwemmen even met ons mee en gaan dan verder vissen.

De tocht over de banken is wel spannend, we moeten uitwijken voor de koraalkoppen. Op eens wordt het snel ondieper en schrikken we een beetje. Navraag leert ons dat we richting een bank van 5 voet diepte varen… Nadat we iets meer west zijn gaan varen, werd het gelukkig weer dieper. Het is echt onbeschrijfbaar hoe mooi het is om met super licht weer over de azuurblauwe en groene banken te varen; haai, vissen en zeesterren onder je door te zien gaan, de wolken en zeilen nemen de kleur van het water aan en ver op de horizon zijn witte strepen zichtbaar van heel erg ondiepe banken. De Mahi hebben we voor een deel fijn gesneden en met soja saus en wasabi gegeten tijdens het varen.
Bij Eleuthera gaan we liggen bij Current Island, dit eiland is gescheiden van Eleuthera door een smal kanaal waar heel veel stroming kan staan. We komen anderhalf uur voor hoogwater aan en hebben nog een flinke stroming tegen. Vol gas komen we met 1.5 knopen langzaam door het kolkende water.

Hierna komen we in een prachtige binnenzee waar we voor het strand ankeren. De GlobalHopper is gelijk met ons aangekomen bij het kanaal en na het ankeren en het gebruikelijke biertje besluiten we gezamelijk te gaan eten. Hij maakt een japanse marinade voor de dun gesneden vis, wij een soort italiaanse tartaar van de Mahi Mahi. Een koningsmaal!

Deze zondag zijn we een beetje aan het klussen en het vertrek voorbereiden. Misschien vertrekken we van Eleuthera. We moeten in ieder geval nog ananassen hier kopen, Eleuthera schijnt de bakermat te zijn van de sugarloaf, de enige echte lekkere ananas. Dat gaan we morgen uitvinden!

Deze dinsdag is eindelijk de zon terug en kunnen we weer lekker buiten leven. Er staat nog steeds een lekker windje en na de reparatie van de 12m kite kunnen we gaan spelen op het water. Eindelijk heb ik genoeg power en kom ik lekker uit het water en maak ik mijn eerste meters op het board in plaats van naast het board. Hierna gaat Edith en die maakt het helemaal spannend door de safety release los te trekken als ze probeert te depoweren. Na een geslaagde redding komen we weer terug op de boot. Dan wordt het tijd voor een wandelng op het eiland, eerst naar de ruines van een oude plantage. Griekenland is er niets bij, een paar stenen in een vierkant opgestapeld en een beetje afgesmeerd met cement en je hebt een echte toeristen attractie. De ruine viel een beetje tegen, maar het uitzicht was fantastisch! We wilden lopen naar de blowholes in het noorden van het eiland, maar op slippers over die scherpe bubble stenen (lijkt op een doorgesneden bros reep) was niet het beste plan. Daarom genieten we wat langer op een kleine heuveltop met uitzicht over de oceaan en de exumabank. De hagedissen zijn hier heel tam en kwamen bij ons zitten op de top. We sluiten onze activiteiten af met een snorkelsessie en zien de resultaten van een actief natuurbeleid. Doordat we hier in het exuma park niet mogen vissen zijn er veel te veel vissen en is er gewoon geen plek voor alle vissen in het rif. Ze kunnen nog net hun kop in een holte steken, maar er is duidelijk woningnood terwijl wij gewoon weer een blikje moeten openen… Op de boot aangekomen nog even wat klusjes gedaan, heerlijke pasta gegeten met ons laatste pakje blauwe kaas en dan is het tijd om het blog te schrijven………. —– At 21.5.2014 1:13 (utc) our position was 24:22.81N 076:37.71W

Tijdens ons bezoek aan de stad op Staniel Cay hebben we een supermarkt gevonden met een vriezer. Daarin liggen lekkere steaks waarvan wij er 4 gekocht hebben. Eerst verder over het eiland wandelen, Oude auto’s gezien voor Miek en een LVT (leuk voor Twan) pickup. Op de terugweg de Yana uitgenodigd voor een afscheidsbbq aan boord van Equinox. Het werd een gezellige avond waarbij weer dankbaar gebruik werd gemaakt van de Cobb. Gepofte aardappeltjes, steak, diverse salades en als toetje door Hennie gebakken Brownies! Het leven is hier best prettig. De volgende dag vertrekt de Yana in heel licht weer. Er was zo weinig wind dat wij maar zijn blijven liggen om wat klusjes te doen en voorbereidingen te treffen voor de volgende grote oversteek. Zondag was het weer niet heel veel beter, maar tijdens een opklaring zijn we toch maar vertrokken naar Little Halls Pond Cay. Het laatste stukje van deze tocht was nog wel spannend, via een hele smalle geul tussen een rotspunt van Bell Island (Nu weer een eiland in plaats van een Cay…?) en een zandbank door te sturen bij laag water. Daarna een diepe geul oversteken en met een grote S bocht door een andere geul om bij onze ankerplek te komen. Gelukkig ging alles goed en na snorkel inspectie blijkt ons anker helemaal ingegraven te zijn en kunnen we hem niet meer terug vinden. De nacht is een beetje onstuimig doordat we voor een deel op stroom liggen en dus de wind meer van opzij komt. Het snorkelen in het Sea Aquarium was prachtig en hierna besluiten we als het een beetje opklaart om onze oude track weer terug te varen tot buiten de banken om een volgend eilandje te bezoeken. Gelukkig hebben we goed weer tijdens het moeilijke stuk, hierna komt er een bui over met veel wind, maar met alleen de fok op hebben we hier weinig moeite mee, wel weer sinds lange tijd onze zeiljas opgegraven. Een beetje muf maar nog steeds waterdicht! Dinsdag gaan we de kant op in Warderick Wells. —– At 19.5.2014 21:12 (utc) our position was 24:22.81N 076:37.71W

Van Blackpoint op Great Guana Cay zijn we vanmorgen vertrokken naar Big Majors Spot, bij Staniel Cay.
Het was een kort zeiltochtje maar wel weer lekker om op een andere plek te gaan liggen.
Afgelopen dagen waren in het teken van wachten op aangekondigd slecht weer dat elke dag weer meeviel (gelukkig maar).
We hebben wel een paar stevige buien gehad en een nachtje met vlagen tot 30 knopen (dikke 7 bft.) maar gelukkig kwamen alle grote buien op een of andere manier niet de Exuma bank op achter de eilanden zodat wij bespaard bleven van echt slecht weer.

Woensdag ben ik nog even gaan kijken op de plek waar ik al twee dagen een Nassau Grouper had zien liggen, maar nu ik mijn speer megenomen had was hij er niet… Jammer, dan maar sardines uit blik.

Na aankomst in Big Majors Spot (waarom dit eiland een spot heet en de rest cay weten we nog niet maar er wonen wel varkens op het eiland die kunnen zwemmen) hebben we gesnorkeld in de Thunderball Grotto. Nog steeds veel visjes die je opwachten aan de west ingang van de grot.
We hadden de oost ingang genomen die bij hoger water onderwater is en daar waren ze niet. De meeste bezoekers komen aan de west kant van het eilandje binnen met hun rijst, koekjes en erwten.
Toen we aan het snorkelen waren kwam net weer de stroming opzetten. Best leuk om zo door de grot gespoeld te worden. Wel moeilijk om goede foto’s van een slapende nurse shark te maken als je zo wegstroomt.

Na het snorkelen voeren we nog een rondje en kwamen we de Sea Sleigh tegen, waar we in Rudder Cut Cay mee gekitesurfd hebben en geborreld. Het was leuk om hun weer te zien en we zijn met hun meegevaren naar buiten toe om te kijken of we in de “cut” konden snorkelen. Er stond zoveel stroming dat we maar gewoon een stuk richting buiten hebben gevaren, het water ingedoken en als een speelfilm van de bodem genoten. Door de stroming konden we geen goede foto maken van de lesser electric ray die we gespot hadden. Deze is zeldzaam hier. Toen Edith net een foto wilde nemen kwam er een angel fish voor de camera zwemmen. Normaal willen ze nooit op de foto, maar nu dus wel. Een camerageile angelfish dus…

En een Triggerfish, maar die willen altijd wel op de foto…

Hierna hebben we nog gezellig met hun geborreld aan boord van de Equinox, Bambi had ijsblokjes meegenomen dus de rum cola smaakte heerlijk!
—

We blijven een paar dagen in Black Point Settlement op Great Guana Cay vanwege het weer…

Samen met de Yana en nog een paar andere boten. Speciaal voor Klaas een foto van de bootjes 🙂

Op Little Farmers Cay hebben we even een rondwandeling gemaakt met overal prachtig uitzicht over zee.

Dan vertelt een local ons dat er op Great Guana Cay een grot is waar je in kan zwemmen. Hij vertelt niet precies waar, maar hij wil ons er wel naar toe brengen. Leuk zo’n grot, maar daar kunnen we ook zelf wel komen denken we.

Na de wandeling terug naar de boot, lunchen, en dan de enorme afstand van 1 mijl afleggen naar ‘Oven Rock’ op Great Guana Cay, waar ergens de grot zijn volgens onze internetbronnen. Eerst even snorkelen om te ontdekken dat we het anker niet echt in zand hebben gegooid, maar dat hij achter een rotspuntje is blijven hangen. We hadden onder water weinig verwacht maar we vinden van alles aan sponzen, zeesterren, garnalen en rifvisjes.

Even later gaan we aan land op zoek naar de grot. We lopen de voetsporen van anderen achterna, maar dat leidt tot niets. Dan toch maar de andere kant op en dan zien we gestapelde stenen, dat moet het pad naar de grot wel zijn! En ja, langs het pad vinden we nog meer ‘steenmannetjes’ en andere aanwijzingen dat we op de goede weg zijn door de ‘jungle’. Na wat geklim en geklauter vinden we de ingang van de grot achter de bomen. Mooie druipsteenformaties en kristalhelder water maken deze grot spectaculair.



Zaterdag gaan we door naar Blackpoint Settlement, de hoofdstad van Great Guana Cay. Na een mooi zeiltochtje van 1,5 uur over azuurblauw water draaien we de baai in en zien we de Yana liggen. Dat is een leuke verrassing en we ankeren er naast! Gezellig bijkletsen en we eten samen in het dorp.

Woensdag was de wind wat aangetrokken zoals voorspeld. Tijd om te gaan kiten! Nog voordat wij kunnen vertrekken zien we onze buurman in een catamaran ook kitesurf spullen inladen in de dinghy. Hij gaat naar een andere plek dan dat wij in gedachte hadden, maar we besluiten dat het leuker en leerzamer kan zijn als we ook naar diezelfde plek gaan. Als we er aankomen blijkt er een fantastisch mooi klein strandje te zijn worden we hartelijk verwelkomd door Bambi (de buurvrouw) terwijl Ken (de buurman) in het water ligt met te weinig lucht in de kite. Zij gaat hem redden en wij pakken de kitespullen uit. Als we de 12m kite hebben opgepomt zien we dat er een naadje los is en de binnenkant er al uit puilt. We laten hem snel leeglopen en pakken de kleinere kite.

Renzo mag weer eerst proberen, met vallen en opstaan drijft hij een heel eind af en ga ik hem redden. In de dinghy met de kite in de lucht varen we terug naar het strandje en mag ik proberen. Met even veel vallen en opstaan drijf ik nog verder af en lukt het om de kitelijnen in de knoop te krijgen. Dus midden op het water de kite opgeruimd en terug naar het strand. Nadat Ken de kite beter opgepompt heeft, lukt het hem wel om mooie baantjes te trekken. Het is ondertussen al tegen de avond en we worden uitgenodigd bij Ken en Bambi om bij hun aan boord te komen borrelen. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen… Het is een erg gezellige avond op hun mooie cat.
Zij hebben nog nooit een trimaran bekeken, dus de volgende ochtend zitten ze bij ons aan boord. Altijd leuk om boten te vergelijken en andermans oplossingen te zien voor de algemene problemen (energie voorzieningen, water, hoe houd je groente en fruit zo lang mogelijk vers). Als het hoog water is vertrekken we en gaan we langs de schitterende eilandjes in prive-bezit van rijke Amerikanen met een vakantie resort. Als je ooit nog eens een leuk huisje zoekt voor een oud- en nieuw vakantie (Jeanine??), we weten niet of het heel goedkoop is…

Nu liggen we bij Little Farmers Cay, een eilandje met een dorpje erop waar we weer gewoon aan land kunnen. Gisteren bij het snorkelen bij de boot een grote eetbare Emperors Helmet gevonden. We wisten niet hoe we het beest eruit moesten krijgen, dus toch maar teruggezet en verder laten kruipen.

Straks even rondkijken en dan verder.

Er zijn nog meer foto’s van de Bahamas te vinden in Mei 2014.

Maandag, bevrijdingsdag in Nederland zijn we weer een stukja gaan zeilen richting huis. Gezien de ondieptes aan de westkant van de eilanden zijn we weer de zee opgevaren en hebben we een heerlijk stukje gezeild naar Rudder Cut Cay. Niet zo ver maar we hebben ook nog geen haast. In een van de zuidelijkste baaitjes van het eiland heeft David Copperfield een RVS piano tewatergelaten. De reden is niet helemaal duidelijk, maar het is wel een bijzonder gezicht onder water. Tijdens het snorkelen kwamen we nog een rog en een schildpad tegen. Dinsdagochtend zijn we het eiland met de dinghy gaan verkennen. Het is prive bezit dus we mogen niet echt de kant op. Net ten noorden van dit eiland ligt een eiland waar wat villa’s op staan, daartussen is een ondiepe vlakte die bij heel laag water bijna droog komt te staan, een perfecte plek voor kitesurfen. Vandaag is er niet genoeg wind, maar morgen misschien. Bij een van de eilandjes hier is een vliegtuigwrak onderwater. Ook bijzonder. Daarna hebben we een rif bezocht met heel veel vissen die zich verschuilen in de koraalkoppen. Toen we naar de dinghy terug zwommen zagen we nog een paar snappers… Poging twee van het speervissen was succesvol! Het eerste schot was niet helemaal perfect, maar de vis was wel goed geraakt en kon ik daarna aan mijn spies rijgen. Hij was niet zo groot maar genoeg voor een heerlijke BBQ lunch samen. —– At 06.5.2014 23:43 (utc) our position was 23:52.43N 076:14.67W

Zaterdagochtend hebben we in mooi zonnig weer het anker gehesen en op de fok de Elizabeth harbour bij Georgetown uitgevaren. Er is een frontje opkomst en we gaan op zoek naar een ankerbaai met rondom bescherming zodat de winddraaiing door het front en eventuele buien geen probleem zal zijn. Onze eerste keus valt op Square Rock Cay, maar we zeilen nog zo lekker dat we besluiten een stukje verder te gaan. Net boven Lee Stocking Island ligt Leaf Cay en daar kunnen we mooi tussen wat eilandjes en banken ankeren. We hebben onderweg alleen een barracuda gevangen die we maar weer hebben laten zwemmen dus spreken we een lekker stuk rosbief aan dat we in Georgetown hebben gekocht. Raar dat alles hier duurder is, maar malse biefstuk is goedkoper dan in Nederland. Zondag ochtend zijn we na een rustige start gaan snorkelen. Er zouden koraalriffen in de buurt zijn, maar we hebben voornamelijk zandvlaktes gevonden met veel stroming.

De laatste snorkelplek voor het strand van Normans Pond Cay zien we meer mooie rifvisjes (zoals de Blue Tang van de foto) en een hoop lekkere Snappers bij elkaar. Een mooi moment om de in Long Island gekochte speer te proberen. Het schieten met de Hawian sling (een onderwater katapult gemaakt van een hol stuk plastic waar de speer doorheen schiet en een dik stuk rubber slang) ging goed, maar de timing en het richten verdienen nog wat meer aandacht en oefening. De vis is in het acherlijf geraakt en hij zwemt weg met de speer maar kan hem losslaan. Dat was toch wel een teleurstelling. Terwijl ik een kleiner exemplaar aan het besluipen ben waarschuwt Edith mij voor een haai.

Deze komt dichtbij en zwemt op korte afstand een rondje om ons heen. Dat snorkelt toch minder prettig. Weer een les geleerd, pas gaan schieten als je klaar bent met snorkelen. Nu (middag) komen er wat buien over en hebben we lekker de tijd om weer eens met de laptop te spelen.

Foto’s van de Bahamas en Cuba zijn in het foto album van April 2014 gezet!

We liggen nu in Georgetown op Great Exuma. Naast een goed uitzicht hebben we hier ook weer eens winkels, bars en restaurants. Dat is ook lekker na een maand zonder… en niet te vergeten internet! We hebben alle mails en comments kunnen lezen 🙂