Category: 2013-2014

Vanmorgen waaide het nog erg hard in Brighton, maar na het ontbijt ging de wind liggen. Toen we wilden vertrekken bleek dat er niet genoeg water in de marina was. Na een uurtje wachten konden we naar buiten varen. De uitgang was een stuk rustiger dan de vorige dag en we konden heerlijk zeilen met het tij mee. Tot aan Dover hebben we wind in de rug en stroom mee gehad. Nu gaat de stroming mee wat minder worden en varen we de Noordzee op. Net voorbij Dover werden we bij de Goodwin sands opgeroepen door de customs… Inderdaad nu kregen we het Engelse customs zeilteam aan boord! Hun grote boot voer eerst een keer lang en lanceerde toen hun RIB. Drie mannen met helmen kwamen aan boord. Een hoop vragen over de reis, vooral Suriname… De boot is geswiped, jammer genoeg weer niet het onderwaterschip gepoetst. Anderhalf uur later zijn ze weer van boord gegaan. Toch vreemd dat we al drie keer met ribs geboard zijn in Europa. Kijken wat er in IJmuiden gaat gebeuren 🙂 Het is nu 20.00 UTC+1. 21 uur in NL en we hebben nog 142 mijl te gaan naar IJmuiden. —– At 30.8.2014 19:02 (utc) our position was 51:12.62N 001:40.22E

Vanmorgen om vijf uur ging de wekker, koffie drinken boot klaarmaken en vertrekken. Op naar Holland dachten we. Het was een beetje vlagerig in de Solent maar we waren lekker aan het zeilen. Verder uit de kust waren er wat meer golven, maar toen we met de wind mee konden zeilen ging het super. Totdat er op de marifoon een windwaarschuwing van windkracht 8 bij Dover werd gemeld. Dat is toch andere koek. We hebben besloten om naar Brighton te varen. Pal voor de wind, dus nu aan lagerwal… Dat hebben we geweten, na een zeer spannende binnenvaart van de pieren kwamen we weer in rustig water terecht. De golven breken over de havenmuren heen. Als het weer wat rustiger wordt kunnen we verder. Nu gaan we gezellig Brighton verkennen 🙂 —– At 29.8.2014 12:21 (utc) our position was 50:48.60N 000:06.14W

Bij aankomst in Cowes zagen we de Pegasus liggen, die hebben we ons vorige rondje ontmoet en zijn toen samen overgestoken naar Grenada. We hebben hun een mailtje gestuurd. De volgende ochtend hebben ze gelijk geantwoord en voor woensdagavond afgesproken. De avond was even gezellig als onverwacht en we hebben veel zeilverhalen en flessen wijn gedeeld. Zij hebben de wereld rond gevaren en daarna nog een jaar in de Carib gewoond. De volgende ochtend zijn we uitgenodigd voor een tocht over het eiland. Ons eerste rondje Wight! Na de koffie hebben we eerst onze defecte AIS bij Comar (zit hier om de hoek) afgegeven. Daarna zijn we met Jason, Amanda en hun twee zoons Jean Jaques en Louis in de auto gestapt (blijft vreemd met het stuur aan de verkeerde kant). In het westen heeft hun familie een prachtig stukje grond waar een boomgaard op staat. In het zonnetje hebben we appels, peren en bramen geplukt. Na een heerlijke lunch in de Spyglass Inn zijn we via de vuurtoren bij Catharines Point terug naar Cowes gereden. De AIS was gerepareerd (Pete Cotton van Comar bedankt!) en we hebben een heel gezellige dag gehad. Het is zo leuk om oude bekenden weer tegen te komen! Vanavond vroeg naar bed en morgen proberen we met het tij mee naar NL te varen. —– At 28.8.2014 20:13 (utc) our position was 50:45.28N 001:17.51W

We hebben Richard’s prijs voor het winnen van the round the island race opgehaald, wel een beetje zwaar.

Cherbourg was ondanks het weer heel erg gezellig. Zaterdag ochtend bleek opeens de Rih Malti aangekomen te zijn. We waren al vroeg naar de franse winkel geweest dus konden ze zo aanschuiven bij een lekker frans ontbijtje. Met de Mobilis hebben we op zaterdagmiddag de westkant van de kaap bekeken, Cape de la Hague, duinen, uitzicht op de kanaaleilanden. Het was een mooie rondrit en erg gezellig. Aansluitend waren we uitgenodigd voor paella eten bij hun aan boord samen met nog een stel franse wereldzeilers. We mochten ook de auto lenen om boodschappen te doen. Zo gastvrij! Zondag hebben we een beetje door Cherbourg gefietst en lekker in de haven gegeten. Maandag was erg regenachtig, maar tegen de middag haalde Marie Lou ons op voor een sightseeing tocht naar het oosten van de kaap. We hebben een vuurtoren beklommen, Barfleur en St Vaast la Hougue gezien en ondanks de regen een hele gezellige dag gehad. Het oostelijk gedeelte is compleet anders (vlakker, minder rotsen) dan het westenlijke gedeelte, maar ook schitterend. Dinsdag ochtend zijn we vertrokken uit Cherbourg. Het afscheid was nog in de regen, maar op zee klaarde het al snel op en gingen we als een speer naar Isle of Wight toe. Daar waren we iets te vroeg voor het tij en stonden er steile golven en brekers bij Needles. Opeens liet de wind het afweten en hebben we het laatste stuk naar Cowes op de motor gevaren. We kwamen midden in de dinsdagavondwedstrijdveld terecht. Wel spannend om tientallen boten met spi op je af te zien varen en je weet niet welke boei ze gebruiken voor het wedstrijd parcours… Aanmelden met de marifoon lukte niet, maar we liggen nu aan een ponton en hebben een lekker glaasje appelcider genomen die we van de Rih Malti hebben gekregen. Proost! —– At 26.8.2014 19:56 (utc) our position was 50:45.28N 001:17.51W

Na twee nachtjes op zee, een rustige op de Celtic Sea en een wat drukkere in het Kanaal zijn we in Frankrijk aangekomen.
De eerste ochtend zijn we langs de Scilly eilanden gevaren. Mooi van een afstand… Eerst dachten we naar Falmouth te varen, maar we hadden zo’n lekker windje dat we gelijk door gevaren zijn naar Cherbourg, waar de Mobilis ligt.
Voor we de binnenhaven binnen konden varen kwam er douane naar ons toe. Weer werden er drie mensen overgezet, twee dames en een man. Ze hebben met ons meegevaren de marina in en daar is de hele boot grondig doorzocht. Twee van de onderzoekers deden later hun duikpak aan en gingen zelfs het onderwaterschip bekijken. We wilden ze een borstel geven, maar dat ging iets te ver. Ze hebben wel de waterinlet van de motor schoongekrabt en ons gewaarschuwd dat we een nieuwe anode op de schroefas moeten plaatsen.

Bij binnenkomst in de marina kwamen Franck en Marie-Lou van de Mobilis ons al toeterend op de misthoorn tegemoet in de dinghy! Vanavond gaan we Cherbourg verkennen met ze.

Weinig wind en niet zo zonnig als vanmorgen. We varen vannacht door en als alles goed is zijn we morgen in Engeland.

Van Sneem zijn we eerst tussen eilandjes met zeehondjes en daarna door de Dursey Sound gevaren, een hele smalle doorgang met kolkend water en een kabelbaan erboven. Spannend kust zeilen. Net na het smalle stuk lijkt het alsof we beet hebben, maar hangt alleen nog maar het glimmende lipje van het aas visje aan de lijn. De rest is weg. Daarna worden we omgeven door groepen dolfijnen die vrolijk met ons mee springen.

We gaan naar Crook Haven.
De baai in een diepe inham in de rotsen waar de wind lekker doorheen blaast. Het is er vrij druk en eten op de kant wordt niet wat, er zitten veel mensen al buiten te eten… (te koud voor ons).
Dan maar een lekker pintje in de pub met uitzicht op de boot en mensen kijken. Op de boot lekker pasta gemaakt.

De volgende dag gaan we naar Schull. Via allemaal kleine eilandjes en smalle doorgangen komen we daar aan. Het was een voor de wind tochtje. Lekker makkelijk zeilen. In Skull worden we op onze eerste ankerplek verzocht te verkassen omdat er zo een wedstrijd gaat starten en we liggen in de baan. Nadat we een nieuw plekje hebben gevonden gaan we lekker koud douchen en kunnen we schoon het stadje in.

In Hackets pub hangt een briefje op de deur: This Pub is above sea level, please remove personal floatation devices before asking for service. Dit geeft wel goed het beeld weer van een watersportdorp in een land waarbij je in de dinghy al een zwemvest aan hoort te hebben…
Het is erg gezellig in Skull maar wel een beetje druk.
De volgende morgen willen we weer tussen de eilandjes door richting Baltimore. Het is weer prachtig zeilen en we besluiten wat verder door te varen. Op weg naar Glandore zien we een klein baaitje voor de ingang. Daar gaan we kijken en komen we op een prachtig plekje terecht, Carrigillihy.
Er is net plek voor ons in de ingang van de baai achter een mooring veld van kleine bootjes. We liggen tussen twee hoge uitlopers van rotsen. Het is er heel gezellig en iedereen die we tegenkomen maakt een praatje met ons. Veel persoonlijker dan zo’n druk stadje als Skull.

Na een mooie zonsondergang gaan we weer naar de boot en genieten we van de rust. De volgende morgen is koud, maar onbewolkt en we liggen in de ochtendzon op volkomen stil water met alleen wat vogeltjes om ons heen. Achter ons de rotsen in de zon. Echt genieten. We vertrekken vroeg omdat we naar Crosshaven willen gaan, 40 mijl. Als we net het grootzeil hebben gehesen gaan we koffie zetten en de vislijn uitgooien. Nog voor de koffie klaar is hebben we al drie makreeltjes aan de lijn hangen. Dit is Ierland op zijn best!
Nu zijn we nog lekker aan het varen richting Crosshaven waar we de windgenerator kunnen repareren.

Eindelijk zijn we weer aan het zeilen.
De harde wind die Bertha met zich mee bracht is gaan liggen, de zee iets onstuimig maar we zijn lang genoeg in Valentia geweest.
12 Augustus hebben we met de Belgen gezellig in de kuip gevierd. Azoren wijn, Ierse gerookte zalm en zelf gemarineerde kippenpootjes zorgden voor de inwendige mens. De volgende dag hebben we een beetje gebabbeld met buurboten en tegen de avond zijn we naar Cahersiveen gevaren met de dinghy voor een “laatste avond” met de Rih Malti. Daar aan boord heerlijk gegeten en gedronken waarna we naar de pub zijn gelopen voor een dosis Ierse muziek. Op de terugweg was het laag water en omdat het net volle maan is geweest was het springtij, errug laag dus. De motor liep aan de grond op een plek waar we alle andere keren wel over konden varen. Met de moter een standje omhoog hebben we heel rustig verder gevaren in het pikkedonker met veel golven… Geen aanrader.
Deze ochtend zijn we de boot gaan klaarmaken voor vertrek, fietsen weer achterin de boot, brood halen, kopje koffie en rond 12 uur zijn we vertrokken.
Het eerste stuk was erg onstuimig, maar toen we wat meer met de wind mee konden varen werd het een stuk rustiger. We zijn tussen de Skellig eilanden door gevaren, een zit vol met vogels en de ander heeft restanten van een klooster uit de 6de eeuw. Een mooi zeiltochtje sight seeing.

We zijn de volgende grote baai weer binnen gevaren en liggen nu bij Sneem Harbour aan de Kenmare river. Het is hier idyllisch.

Tussen de buien door schijnt de zon!  Onder het genot van een Smithwick ‘s en uitzicht op de boot opdrogen, jammer dat de laatste ferry al om 2200 uur gaat

Zaterdag hebben we met de Rih Malti een tocht langs de kust gemaakt, door mooie bergpassen en hele smalle weggetjes. Iets later dan verwacht waren we terug bij de ferry. Geen tijd meer om samen te eten en de ferry naar Knightstown te halen (daar licht Equinox). Daarom zijn we naar de boot gegaan om de dinghy op te halen en 2.5 mijl naar Cahersiveen te varen. Vrij laat komen we bij Patrick en Patricia aan waardoor eten moeilijk wordt. Na een Pub en een visrestaurant proberen we de chinees en daar kunnen we natuurlijk nog wel lekker eten. De pub ertegenover heeft live muziek dus we gaan daar nog even kijken. Heel druk, mooi aangeklede mensen, groot feest.. Het blijkt de tweede feestdag te zijn van een bruiloft en we worden getrakteerd op muziek, een doedelzak optreden en een hele gastvrije sfeer. Vandaag maar eens lekker bijkomen. Het weer is de komende dagen niet heel goed om te vertrekken, waarschijnlijk blijven we nog een paar dagen hier. —– At 10.8.2014 11:56 (utc) our position was 51:55.59N 010:16.99W

Na een heerlijke nacht slapen op een stil liggende boot konden we in een lekker zonnetje ontbijten. Na het ontbijt hebben we de bijboot in het water gelegd om naar het stadje wat verder op de Valentia rivier te varen, Cahersiveen. Als we net weg zijn en een beetje dobberen over een ondiepte zien we de Custaim (Customs) boot naar ons toe varen. We draaien maar om en varen hun tegemoet. Toen we ze gisteren aan boord hadden kwam de beleefdheidsvlag tersprake en of we die in Cahersiveen konden kopen. Ze hadden misschien nog wel een oude voor ons liggen, die kwamen ze nu brengen! We hebben nu dus een echte Ierse vlag die bijna zo groot is als onze Nederlandse vlag. Na het tweede vertrek kwamen we wel in het stadje aan en na een beetje rondwandelen hoorden we een drumband spelen. Wat blijkt, tijdens bank holliday is er een Celtic Music and Arts festival en laat het nu net bank holliday zijn! We vallen dus weer met de neus in de boter. Na een flinke dosis muziek, straat theater, pinten en verwondering over de Ierse/Britse kleding stijl gaan we voor zonsondergang weer terug naar de dinghy. Bij het hek van de steiger aangekomen blijkt deze vergrendeld en er staan al wat mensen te wachten. Gelukkig hoeven we niet te klimmen want ze hebben al gebeld. Even later gaat het hek open en kunnen we terug varen onder begeleiding van die andere mensen die in een grote motorboot verder gingen naar Dingle. Net na het eten kijken we nog even naar buiten en komt zomaar de Rih Malti binnen varen. Wat is de wereld weer klein….. —– At 03.8.2014 22:08 (utc) our position was 51:56.12N 010:17.66W

Vanmiddag om 1700 utc hebben we in Valentia Harbour ons anker gedropt. 8 Mijl voor de ingang werden we overvallen door een groep dolfijnen die ons vrolijk en enthousiast voordeden hoe je net voor de boot langs kan springen. In de verte kwam er een boot aan die we eerst voor sportvisboot aanzagen maar het bleek de customs te zijn. Midden op zee wilden ze graag wat mensen overzetten. Dat kon, maar omdat we harder dan 8 knopen gingen hebben we de fok maar ingerold en met de tweede poging konden ze aan boord komen. Na wat vriendelijke vragen, paspoort controle en een korte inspectie van de kajuit hebben ze hun rubber boot weer gevraagd een van hun op te pikken, hij werd steeds witter en was waarschijnlijk niet gewend aan zeegang… De andere twee zijn met ons mee gevaren naar de ankerbaai, de grote douane boot als loodsboot voor ons. Na het ankeren wilden ze graag nog even in de drijvers kijken en de inspectie van de kajuit voortzetten. Hierna was het ok en nu zijn we weer officieel in Europa! Tijdens het tochtje veel tips van hun gekregen over de omgeving. Het is hier prachtig, maar wel een beetje polair klimaat. Het water is 16 graden en na een buiten douche denk je toch wel verlangend aan een warme sauna op de Bekendijk. De tocht duurde langer dan verwacht, we hebben 1099 mijl in 193 uur gevaren, 5.7 knopen gemiddeld. Het avondeten in de pub was een ware cultuur shock, zoveel mensen allemaal aan het babbelen, warm, we werden helemaal rozig daarbinnen. Nu weer met de bijboot terug gevaren en gaan zo lekker in een schoon stilliggend bedje duiken. —– At 02.8.2014 21:37 (utc) our position was 51:56.12N 010:17.62W

Vannacht stond in het teken van wat buien die over zouden komen met wat meer wind. Keurig voor de nachtwacht hebben we het grootzeil gereefd en wachtten we op het weer dat komen zou. En we wachtten, en we wachtten. In plaats van veel wind was er heel weinig wind… De ochtend begon wel lekker, zonnetje en nog voor de koffie doorgeprutteld was hadden we een dikke tonijn aan de haak. Zo dik dat vlakbij de boot de stalen voorloop van de haak brak en we hem alleen maar in de ogen hebben kunnen aankijken. Les geleerd, de gaff(stalen haak met scherpe punt) eerder klaar leggen en gebruiken. Dan maar genieten van walvissen en dolfijnen shows. Later weer beet, maar deze vis was nog groter en nadat het elastiek was strak getrokken brak de 80 kilo sterke lijn. Geen visdag dus. We hebben nog heel veel dolfijnen de hele dag om de boot gehad. De wind blijft tegen staan en we hobbelen nu langzaam richting Dingle. Als het goed gaat is dit de laatste nacht op zee voordat we in Ierland aankomen, maar ja je weet het maar nooit… We vinden het wel erg koud. Hadden we toch in de Bahama’s moeten blijven? Nu om 2100 nog 105 mijl te gaan naar Dingle —– At 01.8.2014 20:55 (utc) our position was 50:43.42N 012:19.78W

De eerste nachtwacht begon met een bijzondere vallende ster die eerst op ons af leek te komen en toen achter de boot langs een spoor in de atmosfeer achterliet. Daar wordt je wel even stil van. Bij de wacht wissel van 3 uur waren er dolfijnen zichtbaar als lichtgevende schimmen in het water, net als in de film (life of Pi). De rest van de dag was redelijk saai, met als hoogtepunt wat spelende dolfijnen en een heerlijke pasta maaltijd met de laatste stukken tonijn, perfect gebakken door Edith. We hebben de wind uit een gunstige hoek, niet teveel, zodat we gestaag op ons doel afvaren. We zijn er nu wel weer aan toe om daar te zijn… Afgelopen 24 uur hebben we geen een boot gezien en minder vissen dan gisteren. Nu om half acht hebben we nog 250 mijl te gaan naar Dingle. —– At 31.7.2014 19:37 (utc) our position was 48:50.61N 014:34.06W

Na een “aandewinds” nachtje waren er pannenkoeken voor ontbijt. Net tijdens het bakken kwam er een vinvis vlak bij de boot. In de loop van de dag zou de wind gaan ruimen, maar nu om half negen begint het pas ergens op te lijken. Vanmiddag hebben we de boot in de wind gelegd en zijn we gaan kijken hoe we de vislijn moesten verwijderen. Uiteindelijk moest Renzo met pak en snorkel het water in en bleek de vislijn inderdaad al om de ingeklapte schroef gewikkeld. Maar goed dat we dat zo hebben gecontroleerd en niet de motor hebben gestart. Zwemmen maakt dorstig en hongerig dus hebben we het geklaarde karweitje gevierd met een biertje en sashimi, de andere kant van de rug van de tonijn. Omdat het zulk rustig weer is kan je veel zien in het water. We waren een vinvis aan het volgen die ons tegemoet kwam, nadat hij voorbij was draaide hij om en kwam onze richting op. We waren schuin achter de boot aan het staren toen hij opeens vlakbij de boot proestte net iets verder naar voren. We schrokken van het plotse geluid. Prachtig zoals ze langs komen zwemmen, vlak water achterlatend. We hebben ook nog een dolfijnen show gehad. Als het goed is komt de wind vanaf nu wat gunstiger in en hoeven we niet meer zo hoog aan de wind te varen en kunnen we weer wat meer snelheid maken, maar ja je weet het nooit. Nu om kwart voor negen nog 385 mijl te gaan —– At 30.7.2014 20:46 (utc) our position was 46:59.31N 016:33.00W